Aleksandra Ziółkowska
Wiosenne impresje
Jak co roku przychodzi wiosna
Wesoła, słoneczna i radosna.
Widać ją w trawie i krzewach,
Na łąkach, polach i drzewach.
Gdzieniegdzie trawa się zieleni,
Wśród zbóż złotem się mieni.
Ozłaca słonecznym promykiem,
Zawiewa łąki lekkim wietrzykiem.
Budzi zwierzęta, owady i ptaki.
Niech wiją gniazda i mnożą się ssaki.
Każde z nich do pracy swej rusza,
Bo nie ma u nich koronawirusa!
Znów będą wykluwać się młode,
Uczyć się jak przetrwać w słotę i pogodę.
Troszczyć się o nie będą ich rodzice,
Bo jak co roku, na wiosnę budzi się nowe życie.
Małgorzata Jabłecka Kl. VI
Wiosno, wiosno miła
Słońce świeci.
Cieszą się dzieci,
że wiosna przybyła
i wszystko ubarwiła.
Pola, łąki, gaje odwiedziła
i drzewa ślicznie zazieleniła.
Żonkile, krokusy, tulipany
pięknie ukwiecają dywany.
Bez ślicznie pachnie
i pszczółki zaprasza smacznie.
Wiosno, wiosno miła, cóżeś uczyniła?
Deszczyk czasami kropi
i życie wśród roślin roznosi.
Lipa listki zielone rozpościera
i w niebo wysoko koronę zadziera.
Bociany z dalekiej podróży wróciły
i puste gniazda zapełniły.
Kukułki w lesie śpiewają,
jajka w cudze gniazdka podrzucają.
Żaden ptaszek jednak się nie gniewa,
bo zew natury go pokornie wspiera.
Wróbelki przy domach ćwierkają
i na młodych gałązkach pląsają.
Skowronki koncert co rano dają
i na słoneczny dzień zapraszają.
Wiosno, wiosno miła, cóżeś uczyniła?
Zielone żabki przy stawie
kumkają radośnie w trawie.
Białe łabędzie na wodzie pływają,
a ważki nad tatarakiem fruwają.
Gąsienice w kolorowe motyle się przeobrażają
i świat piękniejszym uczyniają.
Zbudziły się zaspane kreciki,
budują w ogródku swoje kopczyki.
Biegają małe, słodkie jeżyki,
jak pracowite harcerzyki.
Wiosno, wiosno miła, cóżeś uczyniła?
Tęczowe znaki na niebie
mówią o wszechobecnej potrzebie
wyrażania miłości i radości.
Bo wiosna zielona przybyła
i świat nasz szary odmieniła.
A my razem z przyrodą
zakwitamy na nowo.
Tryb życia nieustający
świat wkoło zmieniający,
z uśpionego, zimowego,
w barwny, zielony i radością przyobleczony.
Wiosno, wiosno miła cóżeś uczyniła?
Oliwier Myślak kl.I
,,Wiosna’’
Zawitała do nas wiosna,
Taka piękna i radosna.
Już Marzanna podpalona,
zaraz będzie zatopiona.
Ten obyczaj jest nam znany,
od stuleci stosowany.
Wszędzie w koło jest zielono,
to przyrody piękne łono.
Ptaszki od rana pięknie śpiewają,
na swe koncerty nas zapraszają.
Ze snu się budzą wszystkie zwierzęta,
by być obecne w Kwietniu na Święta.
Ogrodnik robi wiosenne porządki,
sieje i sadzi warzywa na grządki.
Dzieci się cieszą, radośnie biegają
Na hulajnogę, na rower wsiadają.
Całe dnie na dworze spędzają,
Bo taką pogodę właśnie kochają.
Na polanie pełnej kwiatów piknik sobie urządzają,
Ciężką pracę pracowitych pszczółek podziwiają.
Na wiosenny wietrzyk latawce puszczają,
I z tej zabawy fajny ubaw mają.
Bo wiosna kochana do nas zawitała,
I nam bardzo dużo przyjemności dała.
Paweł Jabłecki, kl.VII
Oczekiwana
Przyszła już od rana,
Wiosna roześmiana.
W zielonej sukience,
z kwieciem na ręce.
Gdzieżeś bywała ?
I co tak długo porabiała?
My na ciebie tu czekamy
i słońca ciepłego wyglądamy.
Przyjdź, nie zwlekaj
i zielenią przyoblekaj
łąki, pola, lasy, gaje i ruczaje.
Wiosna nic nie rzekła,
rumieńcem lico przyoblekła.
Spojrzała we wszystkie strony świata
i posypała bezmiarem kwiata.
Tulipany, krokusy, żonkile, główki przechyliły
i do jasnego słonka młode pąki wystawiły.
Gałązki drzew zielone listki puściły,
a dzikie bzy pachnącym kwiatem się okryły.
Pszczoły, zwabione zapachem słodyczy
przyleciały, bo miały dość zimowej goryczy.
A ptaki gniazdka budują i młode wysiadują.
Bociany za morza wróciły
i wielką radość uczyniły.
Chodzą dumnie przy stawie
i wypatrują żabek w wysokiej trawie.
Zajączek, jeżyk i żabka,
przyjaciół gromadka,
pokłoniła się pokornie Wiośnie
i śpiewała radośnie.
Że zielona wiosna przybyła
i świat z zimowego snu zbudziła.
